Αφήνει την κατάσβεση εσωκομματικών φωτιών για μετά τις εκλογές ο ΔΗΣΥ

Πολλές μικρές εστίες φωτιάς άφησε αναμμένες ο ΔΗΣΥ με πρόθεση να τις σβήσει μετά τις εκλογές της 9ης Ιουνίου. Εστίες οι οποίες μπορεί τελικά να σιγοσβήσουν ή να ξεπεραστούν από τα ίδια τα γεγονότα ή μπορεί να αναζωπυρωθούν και να δημιουργήσουν περαιτέρω προβλήματα.

Όλα τα ανοιχτά θέματα σχετίζονται με τις διπλές εκλογές με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Αν και τα πλείστα ζητήματα είναι πειθαρχικά, το πλέον σημαντικό δεν είναι. Εναντίον του Μάριου Πελεκάνου δεν εκκρεμεί οποιαδήποτε πειθαρχική διαδικασία, αφού φρόντισε να ζητήσει τη διαγραφή του από τα μητρώα του κόμματος λίγη ώρα πριν να ανακοινωθεί επίσημα πως θα κατέλθει στις εκλογές ως υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΕΛΑΜ.

Ο ΔΗΣΥ, όμως, από την ημερομηνία παραίτησης του κ. Πελεκάνου τον περασμένο Φεβρουάριο, λειτουργεί με δύο αντί τρεις αντιπροέδρους. Αρχικά έγιναν κάποιες προσπάθειες τις πρώτες ημέρες να μεταπεισθεί και να επιστρέψει στα καθήκοντά του στην ανώτατη ηγεσία του ΔΗΣΥ και δεν κινήθηκε αμέσως εκλογική διαδικασία. Σύντομα έγινε σαφές πως όχι απλώς κάτι τέτοιο δεν θα συνέβαινε αλλά ο κ. Πελεκάνος θα τραβούσε τον δικό του δρόμο, αλλά πλέον θεωρήθηκε πιο λογικό η αντικατάσταση να γίνει μετά τις εκλογές, ώστε η πιθανότητα να προκληθεί περισσότερη εσωστρέφεια να μην επηρεάσει την εκλογική προσπάθεια του κόμματος. Αυτή η απόφαση στερεί, βεβαίως, από την παράταξη ένα ακόμη στέλεχος της πρώτης γραμμής στον προεκλογικό, αλλά αυτό είναι κάτι που μπορούν να διαχειριστούν ευκολότερα από μια πιθανή νέα αντιπαράθεση, που θα μπορούσε να ξεσπάσει στο πλαίσιο εσωκομματικών εκλογών, δεδομένης της συχνότητας που εξελίσσονται έτσι τα πράγματα στο εσωτερικό του κόμματος το τελευταίο διάστημα.

Κάποια στιγμή μετά τις εκλογές, θα πρέπει να συγκληθεί το Ανώτατο Συμβούλιο του ΔΗΣΥ, που είναι το αρμόδιο όργανο, και να αποφασίσει ποιο από τα πρόσωπα που θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον θα αντικαταστήσει τον Μάριο Πελεκάνο. Μέχρι τότε, αυτό το ζήτημα παραμένει η κορυφαία εκκρεμότητα που το κόμμα άφησε να επιλύσει μετά την 9η Ιουνίου.

Τα υπόλοιπα ζητήματα είναι πειθαρχικής φύσεως και βρίσκονται σε διάφορα στάδια. Σύμφωνα με την απόφαση που λήφθηκε σε επίπεδο Πολιτικού Γραφείου όταν επιλέγονταν οι εκλεκτοί του κόμματος, πρόσωπα που θα παραβιάσουν τις επίσημες αποφάσεις θα είναι αντιμέτωπα με πειθαρχικές διαδικασίες. Η ποινή θα είναι να τους αφαιρεθεί η δυνατότητα να είναι υποψήφιοι του ΔΗΣΥ σε μελλοντικές εκλογικές διαδικασίες για έξι χρόνια. Ωστόσο, κάποια από τα πρόσωπα που επέλεξαν να αποκλίνουν από τη γραμμή και να υποβάλουν τις υποψηφιότητές τους, ταυτόχρονα φρόντισαν να αποποιηθούν την κομματική ταυτότητα και, ως εκ τούτου, δεν τίθεται πλέον ζήτημα για τους συγκεκριμένους.

Το Πειθαρχικό του κόμματος είχε ήδη αποστείλει κάποιες επιστολές σε ορισμένα στελέχη, προειδοποιώντας τους ότι η πρόθεσή τους επισύρει ποινή. Μετά την επίσημη κατάθεση των υποψηφιοτήτων, έχει ξεκαθαρίσει ποιοι αποφάσισαν να παραβιάσουν τις κομματικές αποφάσεις και ποιοι όχι και αναμένεται να προχωρήσουν οι διαδικασίες. Ωστόσο, φαίνεται πως πρόθεση είναι, τουλάχιστον σε κάποιες περιπτώσεις, το ζήτημα να τύχει χειρισμού μετά τις εκλογές, ώστε να μην διοχετευθεί χρόνος και ενέργεια προς αυτήν την κατεύθυνση, αν και αυτό δεν είναι απόλυτο και δεν σημαίνει πως θα συμβεί με όλους.

Οι περιπτώσεις, έτσι κι αλλιώς, δεν είναι ίδιες. Ο Ανδρέας Παπαχαραλάμπους, για παράδειγμα, είχε εκλεγεί δήμαρχος Στροβόλου ως αντάρτης και είχε διαχωρίσει τη θέση του από την κομματική γραμμή και στις Προεδρικές Εκλογές, όταν στήριξε την υποψηφιότητα του Νίκου Χριστοδουλίδη. Είναι ξεκάθαρο πως κρατά αποστάσεις, σε αντίθεση, για παράδειγμα, με κάποια άλλα στελέχη, που μέχρι πριν την αναζήτηση υποψηφίων για τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν είχαν διαφοροποιηθεί από τις αποφάσεις του κόμματος. Είναι, άλλωστε, γεγονός πως κάποιοι από τους αντάρτες του ΔΗΣΥ αναμένεται να διαφωνήσουν με οποιεσδήποτε πειθαρχικές διαδικασίες εναντίον τους, καθώς θεωρούν ότι οι ίδιοι έχουν δίκαιο και είναι το κόμμα που δεν τήρησε τις δικές του αποφάσεις.

Η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Υπάρχουν άτομα που κατηγορούν την ηγεσία ότι λειτούργησε με δύο μέτρα και δύο σταθμά και ενώ σεβάστηκε τα αποτελέσματα της εσωκομματικής δημοσκόπησης σε κάποιους Δήμους, δεν τα σεβάστηκε σε άλλους. Υπάρχουν επίσης πρόσωπα που φαίνεται να κατάφεραν να εξασφαλίσουν υποστήριξη από άλλα κόμματα, γεγονός που συνιστά συνεργασία, η οποία είχε ιεραρχηθεί πιο ψηλά από άλλες μεθόδους απόφασης και τελικά το κόμμα επέλεξε άλλο υποψήφιο. Επίσης υπάρχουν φωνές πως δόθηκαν υποσχέσεις, κινήθηκαν διαδικασίες και τελικά ανατράπηκαν τα συμφωνηθέντα. Υπάρχουν, επιπλέον, πρόσωπα που κατηγορούν την ηγεσία ότι θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα με το στήσιμο εσωτερικών καλπών, όμως η ίδια απέφυγε να το πράξει, ενώ ακολουθήθηκε ανάλογη διαδικασία σε άλλους Δήμους.

Ως εκ τούτου, όσοι παραμένουν στο κόμμα και πιστεύουν ότι οι αποφάσεις τους ήταν σωστές έχουν ήδη επιχειρηματολογήσει ή πρόκειται να επιχειρηματολογήσουν ότι οι ίδιοι δεν έκαναν κάτι κακό αλλά ο ίδιος ο ΔΗΣΥ δεν σεβάστηκε το καταστατικό και τις διαδικασίες του, με αποτέλεσμα να βρεθούν αντιμέτωποι με συναγωνιστές τους, γεγονός που δεν αποκλείεται να δημιουργήσει νέο κύκλο διαφωνιών στο εσωτερικό. Γι’ αυτό και, παρόλο που δεν είναι απόλυτο, πολλοί εκτιμούν πως οι τελικές αποφάσεις ενδέχεται να ληφθούν μετά τις εκλογές.

Ήδη έγινε γνωστό πως μετατίθεται για μετά τις 9 Ιουνίου η απόφαση που αφορά την Νιόβη Παρισινού, η οποία διετέλεσε Αναπληρώτρια Κυβερνητική Εκπρόσωπος της Κυβέρνησης Αναστασιάδη την ίδια περίοδο που Κυβερνητικός Εκπρόσωπος ήταν ο Μάριος Πελεκάνος. Η κ. Παρισινού δεν είναι υποψήφια απέναντι στις κομματικές αποφάσεις. Ωστόσο, κατά την υποβολή υποψηφιοτήτων των Ευρωεκλογών, πρότεινε τον Γεάδη Γεάδη του ΕΛΑΜ και υποστήριξε την υποψηφιότητα του Μάριου Πελεκάνου με το ΕΛΑΜ, στη βάση της προσωπικής φιλίας που έχει μαζί τους.

Αυτή η περίπτωση είναι διαφορετική και πρέπει να τύχει διαφορετικού χειρισμού, καθώς μοιάζει με τις περιπτώσεις του Ανδρέα Παπαχαραλάμπους και του Κωστάκη Κωνσταντίνου στις Προεδρικές Εκλογές. Η προηγούμενη ηγεσία αποφάσισε να μην τους διαγράψει, αλλά η νυν ηγεσία έδειξε πως μπορεί να τηρήσει διαφορετική στάση στο μέλλον. Ακόμη και γι’ αυτό, βέβαια, δεν είναι ξεκάθαρη η προσέγγιση, καθώς επί της ουσίας αποκλείστηκε η υποστήριξη του δημάρχου Στροβόλου, επειδή στήριξε Νίκο Χριστοδουλίδη, αλλά προκρίθηκε η υποστήριξη του κ. Κωνσταντίνου, που είχε πράξει το ίδιο.

Θα πρέπει, πάντως, να σημειωθεί πως η Νιόβη Παρισινού, αν και είναι η πιο προβεβλημένη περίπτωση μέλους του ΔΗΣΥ που στήριξε υποψηφίους άλλου κόμματος, δεν είναι η μοναδική και θα πρέπει το κόμμα να μελετήσει προσεκτικά τους καταλόγους για να εντοπίσει ποιοι έχουν πράξει το ίδιο. Επίσης, υπάρχουν μέλη που ενδεχομένως, παρόλο που δεν εμφανίζονται στα επίσημα έγγραφα ως υποστηρικτές, θα προσφέρουν στην πράξη υποστήριξη σε αντιπάλους και θα πρέπει να αποφασιστεί αν θα υπάρξει μία ενιαία προσέγγιση για αυτούς.