Πρόταση για διαγνωστική εξέταση πριν το πρώτο κουδούνι ως αντίδοτο στον αναλφαβητισμό

Έντονη ανησυχία και προβληματισμό προκάλεσαν τα στοιχεία σχετικά με τον αναλφαβητισμό στα σχολεία, αφού όπως διαφάνηκε, αφορά στο 10% των μαθητών που βρίσκονται στα δημόσια σχολεία, με τους αρμόδιους να ψάχνουν τρόπους και εργαλεία, ώστε να αλλάξει η εικόνα. Την ίδια ώρα, πρέπει αναζητείται και η φόρμουλα που θα σταματήσει τη στροφή στην ιδιωτική εκπαίδευση και μία εξ αυτών να είναι η αυτονόμηση των δημόσιων σχολείων.

Ένα εργαλείο, το οποίο αν χρησιμοποιηθεί σωστά, θα μπορεί να δώσει στο Υπουργείο Παιδείας αλλά και τους εκπαιδευτικούς μία σφαιρική εικόνα, όσον αφορά στις ελλείψεις και τα κενά που έχουν οι μαθητές στις γνώσεις τους, μπορεί να αποτελέσει η θεσμοθέτηση μίας διαγνωστικής εξέτασης, σε όλες τις τάξεις στη Δημοτική και Μέση Εκπαίδευση, στην έναρξη κάθε σχολικής χρονιάς.

«Οι μαθητές στα σχολεία πάνε από τη μία τάξη στην επόμενη, είναι καλό εργαλείο να γνωρίζει ο καθηγητής τα κενά του, για να μπορεί να επικεντρωθεί η προσπάθεια για να βοηθηθεί ο μαθητής. Αν κάποιος έχει κενά στα μαθηματικά, αυτό θα διαφανεί από τις ερωτήσεις που θα υπάρχουν στο τεστ. Θα μπορεί να βοηθηθεί με εξατομικευμένη προσπάθεια στο μαθητή, ότι κάποιο σημείο δεν το κατάλαβαν, για να μπορεί ο καθηγητής να κάνει τη δουλειά του», επεσήμανε στον REPORTER ο βουλευτής του Δημοκρατικού Συναγερμού, Μάριος Μαυρίδης, ο οποίος είναι και ο εισηγητής της πρότασης νόμου που εγγράφηκε προς συζήτηση στην Επιτροπή Παιδείας της Βουλής.

Η συγκεκριμένη πρακτική είναι κάτι που εφαρμόζεται σε κάποια ιδιωτικά σχολεία της Κύπρου, αφού μαθητές πηγαίνουν λίγες ημέρες πριν την έναρξη των μαθημάτων, για να παρακαθίσουν σε διαγνωστική εξέταση, κάτι που βοηθά τους καθηγητές τους να γνωρίζουν σε ποια σημεία έχουν κενά οι μαθητές και πρέπει να καλυφτούν.

«Σκέφτηκα ότι θα είναι ένα καλό εργαλείο, να υπάρχει αυτή η εξέταση, που θα είναι τυποποιημένη, επειδή η ύλη είναι η ίδια σε όλες τις τάξεις. Μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο και από τους καθηγητές και από το Υπουργείο Παιδείας, ότι παρουσιάζονται κενά σε κάποια θέματα και δεν τα έμαθαν καλά οι μαθητές, για να πάνε στην επόμενη τάξη. Ειδικά από το Δημοτικό μέχρι το Λύκειο, που περνούν τις τάξεις, χωρίς να υπάρχει στασιμότητα, δημιουργείται πρόβλημα, επειδή υπάρχουν μαθητές που έχουν αρκετά κενά. Όταν έχουμε μαθητές, που δεν ξέρουμε ποιες είναι οι γνώσεις τους και συνεχίζουν την πορεία τους, για μένα είναι έγκλημα, επειδή η διαπαιδαγώγηση είναι για να βοηθήσεις το μαθητή, όχι για να τον σπρώχνουν από τη μία τάξη στην άλλη».

«Πρέπει να αυτονομηθούν τα σχολεία»

Εκτός από το πρόβλημα του αναλφαβητισμού, ένα άλλο κεφάλαιο που πρέπει να λυθεί είναι και το υψηλό κόστος της δημόσιας εκπαίδευσης, κάτι που επηρεάζει και τη σωστή διαπαιδαγώγηση των μαθητών, καθώς αρκετοί εκπαιδευτικοί ενδεχομένως να θέτουν λάθος προτεραιότητες, με τη συμπλήρωση ωρών εργασίας να είναι το πρωταρχικό τους μέλημα.

«Υπάρχει πρόβλημα στο θέμα κόστους της εκπαίδευσης και εγώ είμαι κάθετος σε αυτό το θέμα. Υποστηρίζω ότι τα σχολεία πρέπει να είναι αυτόνομα και τη χρηματοδότησή τους να την κερδίζουν μόνα τους. Κάθε σχολείο πρέπει να έχει δικό του συμβούλιο και να επιλέγει τους καθηγητές του. Να έχει κριτήρια για την πρόσληψή τους και να είναι σε θέση να τους διώχνει αν δεν είναι επαρκής η δουλειά που προσφέρουν, να τους αξιολογεί».

Αυτό που ουσιαστικά θέλει να θέσει στο τραπέζι ο κ. Μαυρίδης είναι ότι πρέπει να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις, όσον αφορά στην επιλογή των μαθητών για το σχολείο που θέλουν να φοιτήσουν.

«Όπως είναι το Γενικό Σχέδιο Υγείας, που ο ασθενής έχει την επιλογή να πηγαίνει σε όποιο ιατρό θέλει, να υπάρχει και επιλογή στην παιδεία και να επιλέγουν σε ποιο σχολείο θα πηγαίνει ο μαθητής. Το κράτος θα δίνει στο σχολείο ένα ποσό, ανάλογα με τους μαθητές που έχει. Αν την επόμενη χρονιά είναι περισσότεροι οι μαθητές, επειδή είναι καλό, τότε θα λάβει περισσότερα λεφτά. Αυτό δίνει κίνητρο στη διοίκηση του κάθε σχολείου για να κάνουν καλύτερη δουλειά. Το κράτος πρέπει να ελέγχει και όχι να προσφέρει τις υπηρεσίες».