Ποια Τουρκία θέλουμε;-Η στάση των Ευρωβουλευτών και οι επιδιώξεις της Κυβέρνησης

Εντελώς διαφορετικά συμπεράσματα θα εξάγει κανείς διαβάζοντας τις ερμηνείες που δίδονται σε σχέση με το αν η έκθεση προόδου για την Τουρκία που ενέκρινε το Ευρωκοινοβούλιο, είναι ή όχι προς την ορθή κατεύθυνση. Άλλωστε έχει ήδη καταγραφεί το φαινόμενο, ενώ οι Κύπριοι Ευρωβουλευτές να έχουν επιτύχει τη συμπερίληψη καταδικαστικής αναφοράς για τα γεγονότα στην Πύλα, στο τέλος να καταψηφίζουν την έκθεση.

Την ίδια ώρα που οι Ευρωβουλευτές όλων των κομμάτων εκφράζουν επιφυλάξεις για το περιεχόμενο της έκθεσης και κυρίως για τις αναφορές στις σχέσεις της Τουρκίας με την ΕΕ, τα «δώρα» που θεωρητικά αυτή θα λάβει και τα ερωτηματικά που προκαλεί η αναφορά για «ειδική σχέση», η Κυβέρνηση με ανακοίνωση της εκφράζει την ικανοποίηση της και σημειώνει όλα τα θετικά σημεία που εντοπίζει.

Πιάνοντας το νήμα από την αρχή, οι Ευρωβουλευτές λειτούργησαν μετά από συνεννόηση και υπήρξε κοινή απόφαση μεταξύ και των έξι για να τηρήσουν αποχή. Να τηρήσουν αποχή σε ένα θέμα που αποτελεί από τα εξόχως σημαντικά για την Κύπρο. Δικαιολογώντας τη στάση τους ο Γιώργος Γεωργόυ του ΑΚΕΛ, ανέφερε πως οδηγήθηκε στην αποχή λόγω της αναφοράς στην παράγραφο 36 όπου ουσιαστικά ακυρώνει την προοπτική ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, προσφέροντας της μια ειδική σχέση μέσα από την οποία η Τουρκία θα αποκομίσει κέρδη, χωρίς τη δέσμευσή της για κάποιες υποχρεώσεις. Το ίδιο ανέφερε και ο Νιαζί Κιζιλγιουρέκ, ο οποίος είπε πως η ειδική σχέση, δεν συμφέρει καθόλου στις προσπάθειες επανένωσης της Κύπρου.

Από την πλευρά του ο Λουκάς Φουρλάς του ΔΗΣΥ, είπε πως παρά τα θετικά, στην έκθεση επιμένουν να επαναλαμβάνουν τα περί ειδικής σχέσης με Τελωνειακή Ένωση και βίζα έστω και υπό αιρεσιμότητα.

Ο Κώστας Μαυρίδης του ΔΗΚΟ υποστήριξε πως η έκθεση δεν προτείνει μέτρα συμμόρφωσης, αλλά την έναρξη διαπραγματεύσεων για αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης Ευρωπαϊκής Ένωσης - Τουρκίας χωρίς να εκπληρωθούν οι ευρωπαϊκές νομικές υποχρεώσεις της Τουρκίας προς την Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ ο Δημήτρης Παπαδάκης, αναφέρθηκε σε μια σειρά από στοιχεία που δεν ικανοποιούν, όπως η αναφορά για διακοπή ενταξιακών και ειδική σχέση που δεν ξεκαθαρίζει τι και πως», καθώς και τη μη συμπερίληψη αναφοράς «για εμπάργκο πώλησης όπλων στην Τουρκία όπως υπήρχε πέρσι.

Από την πλευρά της η Κυβέρνηση, έκανε μια διαφορετική ερμηνεία της έκθεσης, αποφεύγοντας να σχολιάσει την ειδική σχέση που προτείνεται να έχει η Τουρκία με την ΕΕ και εστιάζει πλήρως στις αναφορές για λύση του Κυπριακού και τις καταδίκες για τα γεγονότα στην Πύλα.

Ασχέτως εάν κάποιος τάσσεται υπέρ ή εναντίον της αποχής των έξι Κυπρίων Ευρωβουλευτών για την έκθεση προόδου, ή είτε συμφωνεί, είτε διαφωνεί με την προσέγγιση της Κυβέρνησης, η πραγματικότητες είναι εκεί και κάθε τόσο επιβεβαιώνονται. Είναι σε όλους ξεκάθαρο πως η Τουρκία σε καμία περίπτωση δεν ενδιαφέρεται ποσώς για να ενταχθεί ως πλήρες μέλος στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ενδεχομένως ούτε τα πλείστα κράτη της ΕΕ θα την ήθελαν.

Το ζήτημα που εγείρεται για τη διγλωσσία της δικής μας πλευράς, έχει να κάνει κυρίως με τις προθέσεις μας, σε σχέση με το μέλλον της σχέσης της Τουρκίας με την ΕΕ. Αναμφίβολα, αυτό που επιζητεί η Λευκωσία σε όλα τα επίπεδα, είναι η όποια σχέσεις Τουρκίας-ΕΕ να περνάει μέσα από την Κύπρο. Από εκεί και πέρα, ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, επιχείρησε να συνδέσει, τα όποια οφέλη ενδεχομένως να λάμβανε η Τουρκία από την ΕΕ, με την προσπάθεια επανέναρξης των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό και την επίλυση του Κυπριακού.

Δηλαδή, την ώρα που η Τουρκία καίγεται για να λάβει επιτέλους μια σειρά από διευκολύνσεις, στο πλαίσιο της ειδικής σχέσης με την ΕΕ, όπως την τελωνειακή ένωση που θα της επιτρέψει να ανασάνει οικονομικά, η ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, με στρατηγικές κινήσεις, το συνέδεσε με τη στάση της Τουρκίας με το Κυπριακό. Πρόσθεσε μάλιστα το κομμάτι του διορισμού Ευρωπαίου απεσταλμένου και συμπεριέλαβε στην όλη προσπάθεια, ηγέτες σε κράτη-κλειδιά της ΕΕ, οι οποίοι έγιναν κοινωνοί της πρότασης και ευρύτερα της στρατηγικής του.

Το ερώτημα που τίθεται, είναι αν τελικά επιζητούμε να προωθηθεί αυτή η ειδική σχέση ΕΕ-Τουρκίας και ταυτόχρονα να υπάρξουν εξελίξεις στο Κυπριακό, ή εάν τελικά θα αφεθεί ο Ταγίπ Ερντογάν να συνεχίσει την πολιτική του διπλού ταμπλό, και να συνεργάζεται, πότε με τον Πούτιν και πότε με τις Βρυξέλλες.

Θα πρέπει να σημειωθεί πως στην έκθεση προόδου, όπως εγκρίθηκε από το Ευρωκοινοβούλιο, δεν συνδέεται το καθεστώς της ειδικής σχέσεις με το Κυπριακό. Αυτό είναι και το στοίχημα για την Κυβέρνηση, που πλέον σε επίπεδο Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, θα πρέπει να εργαστεί με τέτοιο τρόπο, που να καθίσταται ξεκάθαρο στην Άγκυρα πως για να έχει τα όποια οφέλη επιδιώκει από την ΕΕ, θα πρέπει επιτέλους να εγκαταλείψει τις απαράδεκτες θέσεις που εκφράζει τα τελευταία χρόνια στο Κυπριακό και να εργαστεί εποικοδομητικά για την λύση του Κυπριακού