Συγχυσμένα μυαλά, μπερδεμένο αφήγημα και απίστευτη υποκρισία

Όπως σε κάθε μεγάλο θέμα που προκύπτει στον τόπο, έτσι και σε αυτό, καταφέραμε να χάσουμε την ουσία, να ξεφύγουμε από τα ανεκτά επίπεδα ανταλλαγής απόψεων και του διαλόγου, να χωριστούμε σε ομάδες και να δημιουργήσουμε στρατόπεδα. Όπως στο Κυπριακό, την οικονομία, έτσι και στο μεταναστευτικό, διαχωριστήκαμε ως λαός σε ρατσιστές και αντιρατσιστές, σε αυτούς που «θα μας τους φέρουν έσσο μας» και σε αυτούς που «θα τους σύρουν στη θάλασσας και άλλα πολλά κλισέ που κάνουν τον γύρο του διαδικτύου.

Όλα αυτά μέχρι την περασμένη Παρασκευή. Πλέον ο κάθε πολίτης καλείται να επανατοποθετηθεί. Καλείται να δηλώσει ξεκάθαρα προς όλους, όχι αν είναι υπέρ ή κατά της μετανάστευσης, όχι αν φοβάται ή τάσσεται υπέρ της πολυπολυτισμικότητας, αλλά αν τοποθετείται υπέρ ή κατά της βίας. Τα τρομαγμένα μάτια των μεταναστών που τυχαία βρέθηκαν στην περιοχή της Επίχωσης την περασμένη Παρασκευή, τα βλέμματα όλο απορίες των παιδιών, κυπριόπουλων και αλλοδαπών, είναι η πραγματική ντροπή για την κοινωνία μας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Ανεκτέλεστα εντάλματα» οι ευθύνες για το χάος

Έχει ενδιαφέρον πάντως, προσεγγίζοντας με μεγαλύτερη ηρεμία και βλέποντας τη μεγάλη εικόνα τα ντροπιαστικά επεισόδια της Παρασκευής, το εξής. Στα περίπου πέντε λεπτά που διήρκησε η πορεία, πριν ο συγκεντρωμένος όχλος μετατραπεί σε τάγματα εφόδου που επιτιθόταν τυφλά κατά δημοσιογράφων, αλλοδαπών και Κυπρίων και πριν προβεί στα πογκρόμ σε καταστήματα αλλοδαπών, πρόλαβε να φωνάξει τρία συνθήματα και τον… εθνικό ύμνο.

Το γεγονός ότι οι 200 ακροδεξιοί κουκουλοφόροι με καλυμμένα πρόσωπα και τις τσάντες τους γεμάτες μολότοφ και κροτίδες, τραγούδησαν τον ύμνο εις την ελευθερία, θα το αφήσουμε ασχολίαστο. Το ενδιαφέρον είναι τα τρία συνθήματα που επέλεξαν να αναφωνήσουν. Το πρώτο σύνθημα ήταν το «να καεί το μπουρδέλο η Βουλή», το δεύτερο ήταν το «το έξω οι Σύριοι από την Κύπρο» και το τρίτο το «αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι». Τα δύο δηλαδή στόχευαν συμπατριώτες τους Κύπριους, βουλευτές και δημοσιογράφους και το τρίτο συγκεκριμένα την εθνοτική ομάδα των Σύρων.

Σε ό,τι αφορά τους βουλευτές και τους δημοσιογράφους, τα συγκεκριμένα συνθήματα, αποτελούν must σε κάθε διαδήλωση. Είτε γίνονται διαδηλώσεις για τα εμβόλια, είτε για τα μέτρα για τον κορωνοϊό, είτε για την τουρκική εισβολή και την ανακήρυξη του ψευδοκράτους, είτε ακόμα για την κάρτα φιλάθλου από οπαδούς, τα πρώτα θύματα, είτε ακροδεξιών, είτε εξωκοινοβουλευτικών ομάδων της αριστεράς, όπως έγινε και το Σάββατο, είναι οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί.

Υπενθυμίζεται ότι το τρίτο σύνθημα αφορούσε τους Σύρους μετανάστες που βρίσκονται στην Κύπρο. Ενδεχομένως για πρώτη φορά υπήρξε στοχευμένη αναφορά στους Σύρους και όχι στους ξένους ευρύτερα. Ίσως όμως οι λόγοι να ήταν και διαφορετικοί. Σημειώνεται πως μέχρι την Παρασκευή, όταν ακροδεξιές ομάδες φώναζαν για το ποιοι θα πρέπει να φύγουν από την Κύπρο, αναφωνούσαν το σύνθημα, «έξω οι ξένοι από την Κύπρο». Αυτή τη φορά, διευκρινίστηκε πως θέλουν την έξοδο μόνο των Σύρων.

Αυτό ίσως να συνέβη διότι στην περιοχή βρίσκονταν, όπως συνηθίζουν να κάνουν τα απογεύματα του καλοκαιριού, πολλοί Ρώσοι, Ουκρανοί ή Ισραηλίτες, που απολάμβαναν τη βόλτα τους. Αυτό καταδεικνύει και την υποκρισία που χαρακτηρίζει, όλους όσους συμμετείχαν ή υποστηρίζουν τη βία, όπως αυτή εκδηλώθηκε στο παραλιακό μέτωπο της Λεμεσού.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Βαριές και ασήκωτες ευθύνες για τα βίαια επεισόδια, έπρεπε να υπήρχαν ήδη παραιτήσεις

Μια υποκρισία, που τις τελευταίες ημέρες γράφτηκαν πολλά παραδείγματα για το πώς αποτυπώνεται με διάφορους τρόπους στην καθημερινότητά καθενός από εμάς. Από τις ανέσεις που μας παρέχουν οι μετανάστες που ζουν στην Κύπρο, είτε ως νόμιμοι, είτε με το καθεστώς των αιτητών ασύλου, μέχρι την καθοριστική συνδρομή τους στον κατασκευαστικό τομέα και ευρύτερα στην ανάπτυξη της κυπριακής Οικονομίας. Αποτυπώνεται όμως και σε μια ιστορία που ένας πολίτης μοιράστηκε μαζί μας.

Ένας φίλος του, συμμετείχε στα επεισόδια που έλαβαν χώρα τη Δευτέρα στη Χλώρακα και την Παρασκευή στη Λεμεσό. Όταν ρωτήθηκε από τον φίλο του, πόσους εργάτες εργοδοτούνται στην εργοληπτική εταιρεία που διαθέτει ο πατέρας του, απάντησε πως έχει 40 υπαλλήλους, που ασχολούνται με οικοδομικές κατασκευές. Σε διευκρινιστική ερώτηση για το πόσοι είναι Σύροι, απάντησε πως προέρχονται από τη Συρία οι 35. Τότε, ίσως για πρώτη φορά, αντιλήφθηκε πως αν γίνει πράξη το σύνθημα που φώναζε στον Μώλο και τα στενά της Χλώρακας, τότε αργά ή γρήγορα, ο πατέρας του θα μείνει χωρίς εργάτες και θα ψάχνει αντικαταστάτες τους, με μεγεθυντικό φακό. Κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα, να αδυνατεί να παραδώσει τα έργα που είναι σε εξέλιξη, ο κύκλος εργασιών του να μειωθεί και η εταιρεία αργά η γρήγορα να οδηγηθεί στη χρεοκοπία. Εκτός εάν θέλει, αντί να πληρώνει φτηνά μεροκάματα στους Σύρους, να προσλάβει Κύπριους εργάτες.

Το ερώτημα που τίθεται, είναι ποιοι είναι αυτοί οι νέοι, στην πλειοψηφία τους άνθρωποι, με τα τόσο σαθρά και συγχυσμένα μυαλά. Τι κάνουν στη ζωή τους; Με τι ασχολούνται; Έρχονται σε επαφή με μετανάστες; Ξέρουν πώς μοιάζουν τα μάτια ενός απροστάτευτου παιδιού; Ταξίδεψαν στον κόσμο; Γνώρισαν ανθρώπους; Βίωσαν οι ίδιοι τον ρατσισμό; Ξέρουν πώς είναι να ζεις στην ανέχεια και την απόγνωση;

Άνθρωποι που γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις, κάνουν λόγο για νεαρούς, που έχουν εμπειρία με τη βία γενικότερα, κυρίως λόγω της συμμετοχής τους σε προηγούμενα επεισόδια. Μοιάζουν να μην υπολογίζουν τίποτα και κανένα και η συζήτηση που ξεκίνησε για το Μεταναστευτικό, αποτελεί πολύ απλά μια ακόμα πρόφαση για τους ίδιους, για να ρίξουν μολότοφ, να σπάσουν περιουσίες, να δείρουν. Να νιώσουν δυνατοί και σημαντικοί.

Άλλωστε αν είχαν πραγματική έγνοια για το Μεταναστευτικό, θα γνώριζαν ότι τα τελευταία χρόνια το μεγαλύτερο πρόβλημα στην αντιμετώπιση του Μεταναστευτικού, ήταν οι μετανάστες από αφρικανικές χώρες και όχι οι Σύροι για τους οποίους φώναζαν. Θα γνώριζαν ότι την ώρα που αυτοί σκορπούσαν τον τρόμο σε Κύπριους, αλλοδαπούς εργαζόμενους και τουρίστες, τα στοιχεία του Υπουργείου Εσωτερικών καταδείκνυαν πως για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, τους πρώτους μήνες του 2023, έφυγαν από την Κύπρο, περισσότεροι μετανάστες από αυτούς που ήρθαν.

Θα γνώριζαν πως ο λόγος που ξεσηκώθηκαν οι αλλοδαποί στη Χλώρακα, ήταν γιατί επιτέλους το Υπουργείο Εσωτερικών, αποφάσισε να εκτελέσει ένα ανεκτέλεστο εδώ και τρία χρόνια διάταγμα που θα επανάφερε την τάξη στο κτιριακό συγκρότημα «Άγιος Νικόλαος» και θα αποσυμφορούσε δραστικά το πρόβλημα στη Χλώρακα. Θα γνώριζαν επίσης ότι οι δημοσιογράφοι στους οποίους επιτέθηκαν, κατηγορήθηκαν στο παρελθόν, ότι μεγαλοποιούν το Μεταναστευτικό πρόβλημα και εκφέρουν ρητορική μίσους, όταν έκαναν λόγο για βόμβα στα θεμέλια του κράτους και γκετοποίηση περιοχών.

Ωστόσο τίποτα δεν γνώριζαν από αυτά. Το μόνο που γνωρίζουν, είναι πώς να φοράνε κουκούλες, πώς να πετούν μολότοφ και πώς να χτυπούν ύπουλα ανυπεράσπιστο κόσμο. Πώς να κλέβουν Ινδούς ντελιβεράδες, και όποιον έχει λίγο πιο σκούρο δέρμα. Για αυτό επιτέθηκαν, άλλωστε, στον πρόεδρο της Αρχής Λιμένων και αφού τον έκλεψαν και πέταξαν το κινητό του στη θάλασσα, αντιλήφθηκαν ποιος είναι και του ζήτησαν συγνώμη. Λες κι αυτοί είναι όλοι κατάξανθοι με γαλανά μάτια, με καταγωγή από τα προάστια του Μονάχου.

Μπορεί να βγει κάτι θετικό από την μαυρίλα που σκέπασε από την περασμένη Παρασκευή τη Λεμεσό; Η απάντηση είναι ναι, διότι όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται πως το Μεταναστευτικό δεν θα λυθεί με ψευτόμαγκες που σπέρνουν τον τρόμο και ρεζιλεύουν την προβληματική Κυπριακή Αστυνομία. Θα λυθεί με σοβαρές πολιτικές, στοχευμένες ενέργειες και προγραμματισμό. Δεν θα λυθεί από τη μια μέρα στην άλλη.

Ταυτόχρονα όμως θα πρέπει επιτέλους να ασχοληθεί η πολιτεία και με το κομμάτι της Παιδείας. Ο κίνδυνος μικρογραφίες των επιθέσεων των προηγούμενων ημερών σε αλλοδαπούς, να επαναληφθούν εντός των σχολικών μονάδων από παιδιά και έφηβους, ελλοχεύει. Σε αυτό το πλαίσιο, απαιτείται, το αρμόδιο Υπουργείο, σε συνεργασία με τους εκπαιδευτικούς, να προετοιμαστούν και να εργαστούν προς την κατεύθυνση, της πλήρους εξάλειψης ανάλογων καταστάσεων.