Δέκα χρόνια, 16 δολοφονίες με φόντο τον υπόκοσμο-Εν μέρει εξιχνιασθείσες μόνο οι δύο

Στα συρτάρια με τις ανεξιχνίαστες δολοφονίες, στις οποίες άφησε την σφραγίδα του ο υπόκοσμος, κατέληξε και η εκτέλεση του 39χρονου Κρις Χαριλάου, που έπεσε νεκρός σε ενέδρα θανάτου που στήθηκε σε βάρος του το βράδυ της 10ης Ιουνίου 2023, έξω από την οικία του στην Παρεκκλησιά, με την Αστυνομία να μην καταφέρνει να φτάσει, όχι μόνο στα ίχνη του προσώπου που έδωσε την εντολή, αλλά ούτε καν στο πρόσωπο που πάτησε τη σκανδάλη.

Ωστόσο, όπως προκύπτει από τα στοιχεία, δεν είναι η πρώτη εξίσωση δολοφονίας που παραμένει άλυτη, αφού προηγήθηκαν άλλες τόσες, τις οποίες η Αστυνομία δεν κατάφερε να εξιχνιάσει, παρουσιάζοντας μια μεγάλη αδυναμία στην διαλεύκανση τέτοιων υποθέσεων που σχετίζονται με το οργανωμένο έγκλημα, κάτι που δείχνει πως τα σκήπτρα συνεχίζει να τα κρατά σε κάθε περίπτωση ο υπόκοσμος. Οι λόγοι μπορεί να είναι διάφοροι, ωστόσο η ουσία, που έχει να κάνει με την δυστοκία των Αρχών, παραμένει η ίδια, κάτι που ενδεχομένως να ενθαρρύνει τους ιθύνοντες στην επόμενη διάπραξη του εγκλήματος.

Και σε αυτό το σημείο θα πρέπει να σημειωθεί, δεδομένου πως τον τελευταίο χρόνο υπήρξε «επικοινωνιακή» εξιχνίαση υποθέσεων, πως ουδείς ένοχος εάν δεν καταδικαστεί από το Δικαστήριο, αφού τα οποιαδήποτε στοιχεία ή υποψίες ή σεναριολογία που δεν συνεπάγονται με καταδίκη, θεωρούνται «άσφαιρα πιστόλια», με το βάρος της διαλεύκανσης μιας υπόθεσης, από όπου και αν διαπράττεται και με οποιοδήποτε τρόπο, να πέφτει εξ ολοκλήρου στην Αστυνομία.

Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, θα διαπιστώσει κανείς, πως στην σύγχρονη εγκληματικότητα, ήταν μετρημένες οι φορές που η Αστυνομία κατάφερε να φθάσει στους ηθικούς αυτουργούς, δηλαδή στο πρόσωπα ή στα πρόσωπα που έδωσαν την εντολή θανάτου, ανεξαρτήτως εάν οι Αρχές θεωρούν ως πλήρη εξιχνιασθείσα μια υπόθεση. Ενδεικτικό παράδειγμα, τα δύο μεγαλύτερα εγκλήματα που διαπράχθηκαν προ δεκαετίας στην Αγία Νάπα, το πενταπλό και το τετραπλό φονικό, όπου η Αστυνομία θεωρεί πως οι εν λόγω δύο υποθέσεις έχουν εξιχνιαστεί, δεδομένου πως υπήρξαν και καταδίκες, ωστόσο και τα δύο εγκλήματα παραμένουν ορφανά από ηθικούς αυτουργούς. Επίσης στο τετραπλό φονικό καταζητείται μέχρι σήμερα ο ένας εν των εκτελεστών.

Αν αφαιρεθούν αυτά τα δύο εγκλήματα από το κάδρο, η τελευταία φορά που η Αστυνομία κατάφερε - με απόφαση Δικαστηρίου - να φθάσει στους ηθικούς αυτουργούς ενός εγκλήματος, ήταν το 2010, ενώ εκ τότε, όπως προκύπτει από τα στοιχεία, δεν έχει καταδικαστεί οποιοδήποτε πρόσωπο, που να το αποδίδεται η εντολή θανάτου.

Ωστόσο, αυτό είναι το ένα κεφάλαιο, στο οποίο διαφαίνεται πως οι ηθικοί αυτουργοί είναι οι απόλυτοι κυρίαρχοι του παιχνιδιού, είτε γιατί πλέον ενδεχομένως να εισάγουν ξένους εκτελεστές που κάνουν την δουλειά και φεύγουν, χωρίς πολλά πολλά, έτσι μειώνεται η πιθανότητα να σπάσει η ομερτά, είτε γιατί εκσυγχρονίστηκαν και βρίσκουν τρόπους που δεν αφήνουν στοιχεία πίσω τους, εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες της Αστυνομίας.

Το δεύτερο όμως κεφάλαιο, έχει να κάνει με τους δράστες μιας δολοφονίας, που ακόμα και σε αυτό, τα στοιχεία δείχνουν πως η Αστυνομία δεν μπορεί να φθάσει στα ίχνη τους, αφού μια σειρά από εγκλήματα της τελευταίας δεκαετίας, παραμένουν ανεξιχνίαστα, τόσο από ηθικούς αυτουργούς όσο και από εκτελεστές.

Από το κάδρο εξαιρούνται μόνο μερικές υποθέσεις, που έχουν όμως διαφορετικά συστατικά, τα οποία οδήγησαν την Αστυνομία στα ίχνη των δραστών, με το ουσιαστικότερο να είναι η απειρία του εκτελεστή που άφησε ίχνη πίσω του. Αν και μιλάμε για δολοφονίες, ενδεικτικές είναι ορισμένες απόπειρες φόνους που διαπράχθηκαν τα τελευταία χρόνια και είχαν σχέση με το οργανωμένο έγκλημα. Η τετραπλή απόπειρα φόνου, όπου άλλος ήταν ο στόχος αλλά ο επίδοξος εκτελεστής πέτυχε τέσσερις πολίτες σε καφεστιατόριο στην Αγία Νάπα, τον Φεβρουάριο του 2020. Ο 37χρονος Ελληνοκύπριος, άφησε τέτοια στοιχεία πίσω του, μέχρι και το όπλο με το οποίο διέπραξε το έγκλημα, το οποίο εντοπίστηκε σε υπόγειο σε κοντινό σημείο από τη σκηνή και πάνω είχε τα αποτυπώματα του, που ήταν δεδομένο πως οι Αρχές θα έφταναν στα ίχνη του. Η δεύτερη, σχετικά πρόσφατη υπόθεση, ήταν η απόπειρα φόνου στην Ορίκλινη, που διαπράχθηκε τον Δεκέμβριο του 2022, όπου οι νεαροί ελληνοκύπριοι δράστες, άφησαν πίσω τους το όπλο και άλλα τεκμήρια.

Επανερχόμενοι στις υποθέσεις ανεξιχνίαστων φόνων, η πρόσφατη εκτέλεση του Χαριλάοου, αναμφίβολα αυτή διαπράχθηκε από επαγγελματίες, οι οποίοι άφησαν πίσω τους μηδαμινά στοιχεία, γεγονός που οδήγησαν για άλλη μια φορά, σε αδιέξοδο την Αστυνομία, χωρίς να καταφέρει να φθάσει στα ίχνη έστω του δράστη ή των δραστών.

Η εν λόγω υπόθεση, έχει κοινά συστατικά με άλλες δολοφονίες που παραμένουν στα ράφια των Αρχών. Επαγγελματισμό, εμπειρία και ελάχιστα στοιχεία προς διερεύνηση. Εξού και έχει προστεθεί στην εξίσωση των δολοφονιών των τελευταίων χρόνων που παραμένουν ανεξιχνίαστες.

Της δολοφονίας του Κρις Χαριλάου τον Ιούνιο του 2023, προηγήθηκαν άλλες δύο που διαπράχθηκαν το 2021 και κατατάσσονται σε αυτές που έχουν σχέση με τον υπόκοσμο. Σημειώνεται, κατά το 2023, απήχθη και φαίνεται να δολοφονήθηκε ο Άγγελος Περικλέους, το πτώμα του οποίου δεν έχει εντοπιστεί, ωστόσο το έγκλημα αυτό, με βάση τα μέχρι στιγμής δεδομένα, δεν φαίνεται να σχετίζεται με το ξεκαθάρισμα λογαριασμών του οργανωμένου εγκλήματος που αφορά τις φατρίες, ενώ το 2022 δεν καταγράφηκε τέτοιου είδους έγκλημα.

Συνεπώς, ο χρόνος γυρίζει στον Απρίλιο του 2021, όπου δολοφονήθηκε ο 34χρονος Μάριος Γεωργίου, γνωστός ως «Μαριούθκιας», ενώ λίγους μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, νεκρός μετά από ενέδρα θανάτου πέφτει και ο πεθερός του, Αντρέας Ευαγγέλου, 53 ετών. Στα αξιοσημείωτα θα πρέπει να καταγραφεί το γεγονός πως ο «Μαριούθκιας» ήταν υπό προστασία μάρτυρας και είχαν ληφθεί μέτρα ασφαλείας γύρω του, με τον υπόκοσμο από την μία να στέλνει το μήνυμα πως αυτό δεν αποτέλεσε εμπόδιο για την εκτέλεση του συμβολαίου θανάτου.

To 2021, καταγράφηκε και τρίτη δολοφονία στην οποία άφησε την σφραγίδα του ο υπόκοσμος. Αυτή του Λεόντιου Πογιατζή, που διαπράχθηκε στις 15 Ιουλίου 2021 στην Πάφο, την οποίαν ανέλαβαν επαγγελματίες εκτελεστές, οι οποίοι αφού τον δολοφόνησαν, στην συνέχεια έκαψαν τον όχημα του, αφήνοντας σχεδόν μηδαμινά στοιχεία πίσω τους. 

Ένα χρόνο προηγουμένως, τον Ιούνιο του 2020, νεκρός πέφτει ο Παναγιώτης Καλλιτσιώνης, με τα κίνητρα της δολοφονίας να αποδίδονται σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών προσώπων της νύχτας, ενώ το 2019 δεν καταγράφηκε οποιοδήποτε δολοφονία με φόντο τον υπόκοσμο.

Ωστόσο, το 2018, καταγράφεται η γκανγκστερική δολοφονία του 33χρονου Γκάρυ Μπόρις Χριστοδούλου που διαπράχθηκε το βράδυ της 1ης Νοεμβρίου, στην μέση του αυτοκινητόδρομου της Αγίας Νάπας, με το θύμα μάλιστα να κατασβήνει από το όχημα του και να αρχίζει να τρέχει, ωστόσο στη συνέχεια καταδιώχθηκε από τον δράστη, ο οποίος τον ήθελε πάση θυσία νεκρό.

Ένα χρόνο προηγουμένως, το 2017, νεκρός από άριστο ελεύθερο σκοπευτή, πέφτει ο Άντρος Ροδοθέου, ο οποίος βρισκόταν στο χωριό Γεράσα στη Λεμεσό, στην εξοχική κατοικία επιστήθιου φίλου του. Η δολοφονία χαρακτηρίστηκε άριστη, καθώς ο εκτελεστής βρισκόταν έξω από την κατοικία, στις όχθες του ποταμού που διασχίζει το χωριό, στημένος στην απέναντι πλευρά, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή για να πατήσει τη σκανδάλη. Όταν ο επιχειρηματίας σηκώθηκε και πέρασε μπροστά από το παράθυρο για να κατευθυνθεί στη μικρή κουζίνα και τότε ο εκτελεστής άνοιξε πυρ, καταφέρνοντας να τον τραυματίσει θανάσιμα από μια απόσταση περίπου 30 μέτρων. Ακολούθως, ο εκτελεστής αφού μάζεψε το δίκτυ με τους κάλυκες, τράπηκε σε φυγή μέσα στο σκοτάδι.

Το ίδιο έτος, καταγράφηκε και η δολοφονία του Κυριάκου Χατζησάββα, πρώην ιδιοκτήτη καμπαρέ και η οποία αποδόθηκε σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Ο 47χρονος είχε σταθμεύσει το όχημα του στον χώρο της πολυκατοικίας που διέμενε και τότε ο δολοφόνος που τον περίμενε, πάτησε τη σκανδάλη, πετυχαίνοντας τον στο κεφάλι. Ο εκτελεστής «χτύπησε» από μακρινή απόσταση, ενώ δεν άφησε ούτε κάλυκες.

Και οι οκτώ πιο πάνω υποθέσεις, από το 2017-2023, παραμένουν ανεξιχνίαστες, τόσο από δράστες όσο και από ηθικούς αυτουργούς, ανεξαρτήτως εάν σε κάποιες από αυτές, η Αστυνομία προέβη σε συλλήψεις, χωρίς ωστόσο να αποδεικνύεται η εμπλοκή τους.

Πριν το 2017, στο αιματοβαμμένο βιβλίο, γράφτηκαν τα ονόματα και άλλων προσώπων που δολοφονήθηκαν, ενώ από το 2012-2016 ήταν η χρονική περίοδος κατά την οποία γράφτηκε η ιστορία με τις μαζικότερες δολοφονίες στην Αγία Νάπα. Αυτή του πενταπλού και του τετραπλού φονικού, το 2012 και 2016 αντίστοιχα, ενώ στο μεσοδιάστημα το δύο ετών, το 2014, δολοφονήθηκε ο Γιάννης Καλοψιδιώτης, πατέρας του Φάνου Καλοψιδιώτη που ήταν και ο στόχος στις δύο μαζικότερες δολοφονίες. Σημειώνεται πως στο πενταπλό και τετραπλό υπήρχαν καταδίκες, ωστόσο παραμένουν ορφανές από ηθικούς αυτουργούς.

Πέραν του τετραπλού φονικού, το 2016 καταγράφεται άλλη μια δολοφονία με φόντο τον υπόκοσμο, η οποία επίσης είχε χαρακτηριστεί άριστη και η οποία φαίνεται να διαπράχθηκε από επαγγελματία σκοπευτή, όπως έγινε στην περίπτωση της δολοφονίας του Άντρου Ροδοθέου. Πρόκειται για την δολοφονία του 40χρονου Γιώργου Γεωργίου, άλλως «Τσικίτο», που διαπράχθηκε την 1η Μαρτίου, έξω από την οικία του στην Πύλα. Ο εκτελεστής είχε στήσει καρτέρι σε ύψωμα χωραφιού, απέναντι από την οικία του θύματος και όταν αυτός κατέβηκε από το όχημα του για να εισέλθει στο σπίτι του, τότε δέχθηκε το χτύπημα με στρατιωτικό τυφέκιο, από απόσταση περίπου 150 μέτρων. Ο Γεωργίου δέχθηκε δύο πυροβολισμούς. Ο πρώτος τον έπληξε από πίσω, στη δεξιά ωμοπλάτη και το βλήμα βγήκε από το δεξί χέρι πάνω στο βραχίονα. Αμέσως μετά που δέχθηκε το πρώτο κτύπημα, ο Γεωργίου γύρισε προς το μέρος του δολοφόνου κι έτσι δέχθηκε τον δεύτερο πυροβολισμό στο στήθος, πέφτοντας νεκρός στο έδαφος.

Το 2015, ήταν η χρονιά κατά την οποία καταγράφηκαν τρεις δολοφονίες. Αυτή του 27χρονου φρουρού του Αλέξη Μαυρομιχάλη, Στέφανου Παπαδόπουλου, με τους δράστες να χτυπούν με ρουκέτα, ενώ στη συνέχεια γάζωσαν την οικία του με αυτόματο όπλο. Οι άλλες δύο δολοφονίες που διαπράχθηκαν το ίδιο έτος, ήταν αυτή του Μιχάλη Αναστασίου, άλλως «Σιάλος», τον οποίον αφού σκότωσαν στην συνέχεια έκαψαν το όχημα στο οποίο επέβαινε, στην αερογέφυρα κοντά στην έξοδο Ξυλοφάγου, και αυτή του Τάσου Γεωργίου άλλως «Τρέλας», ο οποίος δολοφονήθηκε εξερχόμενος από πολυκατοικία στο Στρόβολο, όπου βρισκόταν από ώρες προηγουμένως στο διαμέρισμα φίλου του.

Όπως προαναφέραμε, το 2014 δολοφονήθηκε ο Γιάννης Καλοψιδιώτης, ενώ γυρίζοντας τον ημερολόγιο στο 2013, καταγράφεται η δολοφονία του 26χρονου Στέφανου Βασιλειάδη, άλλως «Στεφής» από τη Λευκωσία, ο οποίος είχε συναντηθεί με πρόσωπο ή πρόσωπα σε γκαράζ στους Εργάτες. Το πρωί είχε βρεθεί από υπάλληλο του γκαράζ νεκρός στο όχημα του, φέροντας τραύματα στο κεφάλι τα οποία προκλήθηκαν από κυνηγετικό όπλο.

Κοινός παρονομαστής των πιο πάνω υποθέσεων, είναι ότι όλες οι δολοφονίες παραμένουν ορφανές από ηθικούς αυτουργούς, ενώ πέραν του πενταπλού και του τετραπλού φονικού όπου υπήρξαν καταδίκες, όλες οι υπόλοιπες υποθέσεις παραμένουν ορφανές και από εκτελεστές. Δηλαδή, απαριθμώντας τα εγκλήματα την δεκαετία από το 2013-2023, πρόκειται για 16 διαφορετικές υποθέσεις, εκ των οποίων μόνο οι δύο οδηγήθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, που σε ποσοστό αναλογεί σε 12,5%.