Η κινητικότητα στο εξωτερικό, η αμηχανία στο εσωτερικό και η τελική μάχη για το Κυπριακό

Αμηχανία, αρκετές απορίες και ανασφάλεια, ενόψει της συνέχειας προκαλούν οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών για το Κυπριακό, όχι μόνο στους πολίτες αλλά και στα κόμματα, που παραμένουν στο σκοτάδι, σε σχέση με τα τεκταινόμενα και τις διεργασίες που γίνονται πίσω από κλειστές πόρτες;

Ποια ήταν η απάντηση του Αντόνιο Γκουτέρες στον Κωνσταντίνο Κόμπο στην έκκληση για να διοριστεί απεσταλμένος; Τι είπε ο Ταγίπ Ερντογάν στους συνομιλητές του στο Βίλνιους για το Κυπριακό; Ποιες είναι οι προθέσεις των Ευρωπαίων σε σχέση με την πρόταση Χριστοδουλίδη για διορισμό Ευρωπαίου απεσταλμένου;

Όλα αυτά είναι ερωτήματα που δεν έχουν απαντηθεί μέχρι στιγμής και που ενδεχομένως να κρύβουν εκπλήξεις, θετικές ή αρνητικές που ούτως ή άλλως τους επόμενους μήνες θα απαντηθούν μέσα από τις εξελίξεις. Το σίγουρο είναι πως το Κυπριακό βρίσκεται ξανά στην επικαιρότητα και απασχολεί, άλλους σε μεγαλύτερο, άλλους σε μικρότερο βαθμό, μια σειρά από ηγέτες.

Σε επίπεδο διαπιστώσεων, πάντως, αυτό που αξίζει να λεχθεί είναι πως ο Νίκος Χριστοδουλίδης, μέχρις στιγμής έχει πείσει, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό για τις προθέσεις του. Σίγουρα η πρόταση του για διορισμό Ευρωπαίου απεσταλμένου αν και υποστηρίζεται κι από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, θεωρήθηκε από κάποιους ως αχρείαστη ή ως αναποτελεσματική. Όπως και να χει, όμως, δεν κατηγορήθηκε, ούτε από τον ΔΗΣΥ, ούτε από το ΑΚΕΛ, ότι δεν έπραξε μέχρι σήμερα, όλα όσα έπρεπε για να ξαναμπεί το Κυπριακό ξανά σε τροχιά διαπραγματεύσεων.

Άλλωστε όλοι αναγνωρίζουν πως για να συμβεί αυτό, δεν εναπόκειται μόνο στον Νίκο Χριστοδουλίδη, αλλά πολύ περισσότερο στην Τουρκία και τον Ταγίπ Ερντογάν. Από εκεί και πέρα, μιας και όλα έχουν τη σημασία τους, έχει ενδιαφέρον η στάση που επιδεικνύουν στους χειρισμούς του προέδρου τα δύο κόμματα της συμπολίτευσης, το ΔΗΚΟ και η ΕΔΕΚ. Κακά τα ψέματα, αν στη θέση του Νίκου Χριστοδουλίδη, ήταν ο Αβέρωφ Νεοφύτου ή ο Ανδρέας Μαυρογιάννης, οι αντιστάσεις των συγκεκριμένων κομμάτων θα ήταν πολύ διαφορετικές. Θα διαφωνούσαν με τους χειρισμούς, θα ήταν απόλυτοι σε σχέση με την απόρριψη του Πλαισίου Γκουτέρες και σίγουρα θα ζητούσαν δύο φορές την ημέρα, σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου για να ενημερωθούν.

Η παρούσα εικόνα, ισορροπιών και δυνάμεων, δίνει το δικαίωμα του Νίκου Χριστοδουλίδη, να εργαστεί απερίσπαστος και έχοντας τη στήριξη όλου του πολιτικού τόξου, πλην του ΕΛΑΜ, στις προσπάθειες τους. Από τη μια ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ έχουν αποδείξει πως διαχρονικά, όταν βρισκόμαστε ενώπιον νέων πρωτοβουλιών στέκονται στο πλευρό του εκάστοτε Προέδρου και από την άλλη τα κόμματα του Ενδιάμεσου, αδυνατούν ή καλύτερα δυσκολεύονται να αντιπολιτευθούν τον Πρόεδρο της δικής τους Κυβέρνησης. Συνεπώς δημιουργείται μια δυναμική που μόνο ως ωφέλιμη μπορεί να χαρακτηριστεί για τον Νίκο Χριστοδουλίδη.

Επιστρέφοντας πίσω στο Κυπριακό, η περιρρέουσα που δημιουργείται, επιτρέπει μια μίνιμουμ αισιοδοξία για τις προθέσεις της άλλης πλευράς. Οι πληροφορίες που μεταδόθηκαν χθες από το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων για το παραθυράκι ευκαιρίας που ανοίγει ο Τούρκος Πρόεδρος, δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένης της νέας εικόνας που επιχειρεί να περάσει προς τη Δύση.

Συμπερασματικά, η ώθηση που έδωσε ο ίδιος ο Νίκος Χιρστοδουλίδης με την πρόταση του τους προηγούμενους μήνες, η πίεση που άσκησε για να συμπεριλφηθεί το Κυπριακό στα Συμπεράσματα του τελευταίου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, σε συνδυασμό με την ανάγκη του Ερντογάν για να μεταφέρει την Τουρκία πιο κοντά στη Δύση, κάτι που ως γνωστό θα του αποφέρει κυρίως οικονομικά και στρατιωτικά οφέλη σε μια κρίσιμη στιγμή, δημιουργούν ένα θετικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο κυρίως ο Αντόνιο Γκουτέρες, καλείται να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ήδη το γεγονός ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας, αναφέρθηκε στο Κυπριακό την περασμένη Τετάρτη, ενώ κάτι τέτοιο δεν ήταν στο πρόγραμμα, μόνο και μόνο επειδή παρατηρείται κινητικότητα, είναι κάτι που αξίζει αναφοράς και έχει τη δική του ιδιαίτερη πολιτική αξία.

Πάντως μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για το τι σκέφτεται ο Ταγίπ Ερντογάν και μέχρι που είναι έτοιμος να φτάσει, ενδεχομένως να υπάρχει στις αρχές αυτής της εβδομάδας, όταν ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα έχει επαφές με Ευρωπαίους ηγέτες, στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής ΕΕ – Κοινότητας Κρατών Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής, αύριο και μεθαύριο, όπου θα έχει την ευκαιρία να τον ενημερώσουν από πρώτο χέρι, για όσα άκουσαν από τον Τούρκο Πρόεδρο.

Ο Νίκος Χριστοδουλίδης έθεσε κατά την παρουσίαση του κυβερνητικού έργου των πρώτων 100 ημερών του, τρία ορόσημα για το Κυπριακό. Τα δύο έχουν παρέλθει, ενώ το επόμενο είναι τον Σεπτέμβριο και αφορά τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. ΤΑ δύο πρώτα τουλάχιστον με βάση τις όποιες πληροφορίες έγιναν γνωστές, πιστώνονται με θετικό πρόσημο, αν και θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι ακόμα καλύτερα. Πλέον το βάρος πέφτει στον ίδιο τον Αντόνιο Γκουτέρες, ο οποίος καλείται, αφού και ο ίδιος αντιλήφθηκε πως το έδαφος είναι πιο πρόσφορο από ότι στα τελευταία χρόνια, να το καλλιεργήσει μέσα στο καλοκαίρι και να είναι έτοιμο τον Σεπτέμβριο, ώστε να είναι σε θέση, να προχωρήσει, τουλάχιστον με τον διορισμό Απεσταλμένου για το Κυπριακό.