«Ο πατέρας μου άλλαξε υπηρεσία για να πάμε ψάρεμα… Ένιωθα ότι κάτι είχε συμβεί»
06:47 - 11 Ιουλίου 2019
11 Ιουλίου 2011… Ώρα 05:50… Μία εκκωφαντική έκρηξη συνταράζει την Κύπρο και κατακρημνίζει τα θεμέλια ολόκληρης της χώρας… Δεκατρείς ψυχές φεύγουν, φεύγουν νωρίς, φεύγουν άδικα…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Η τραγωδία στο Μαρί που τράνταξε τα θεμέλια της χώρας μας-Ο επιμνημόσυνος λόγος του υπ. Άμυνας
Η Nαυτική Bάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί, μετατρέπεται σε κρανίου τόπο. Σειρήνες, φωνές, κλάματα, πόνος... Μια αρχαία τραγωδία αναβιώνει στην Κύπρο. Δώδεκα οικογένειες βυθίζονται στο πένθος και μαζί τους, ολόκληρη η κυπριακή κοινωνία.
Δύο αξιωματικοί, δύο υπαξιωματικοί, τρεις ναύτες και έξι πυροσβέστες, έφυγαν… Έφυγαν εν ώρα καθήκοντος...
Oκτώ χρόνια από εκείνο το καταραμένο ξημέρωμα της 11ης Ιουλίου και οι μνήμες ακόμα παραμένουν νωπές… Οι οικογένειες των θυμάτων βιώνουν καθημερινά τον πόνο και τη θλίψη για το χαμό των δικών τους ανθρώπων. Ξυπνούν και κοιμούνται διερωτώμενοι γιατί. Δεκάδες, αναπάντητα γιατί που κανείς δεν τόλμησε να απαντήσει.
Ο ΕΠΥ Κελευστής Μιχάλης Ηρακλέους, υπηρετούσε στη Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης»… Ο 44χρονος πατέρας δύο παιδιών, ήταν ένας από τους δεκατρείς ήρωες του Μαρί…
Οκτώ χρόνια μετά, ο μεγαλύτερος γιος του ήρωα, ο 28χρονος Σόλωνας Ηρακλέους, ανοίγει για πρώτη φορά την καρδιά του και μιλά στον REPORTER για την άγνωστη ιστορία πίσω από την αποφράδα 11η Ιουλίου, τις εικόνες χάους που αντίκρισε στη Ναυτική Βάση όπου μετέβη από την πρώτη στιγμή, αλλά και τη δικαίωση που ακόμα περιμένουν οι συγγενείς των θυμάτων.
![]()
Το παιχνίδι της μοίρας
«Στις 11 Ιουλίου ήμουν ακόμα εθνοφρουρός, θα απολυόμουν στις 14 Ιουλίου. Ο πατέρας μου κανονικά δεν ήταν υπηρεσία εκείνη τη μέρα, δηλαδή το βράδυ της 10ης Ιουλίου. Άλλαξε υπηρεσία για μένα, γιατί μου έδωσαν άδεια από το στρατό και θα πηγαίναμε μαζί ψάρεμα».
Ωστόσο η μοίρα έμελλε να παίξει άσχημο παιχνίδι στον άτυχο Μιχάηλη Ηρακλέους... Όπως εξιστορεί ο 28χρονος γιος του Σόλωνας, «γύρω στις επτά το πρωί της Δευτέρας, ήρθε η μητέρα μου και μου είπε ότι την πήρε τηλέφωνο η γιαγιά μου, η οποία της είπε ότι κάτι έγινε στο Μαρί, όπως άκουσε από την τηλεόραση και τα ραδιόφωνα. Με ξύπνησε και αρχίσαμε να τηλεφωνούμε στον πατέρα μου, ο οποίος δεν απαντούσε...»
Τότε ο φόβος κυρίευσε την οικογένεια του Μιχάλη Ηρακλέους... Ο Σόλωνας και η μητέρα του ξεκίνησαν για τη ναυτική βάση.
«Καπνίλα, Αστυνομία… Ήταν ένα χάος…»
Στο δρόμο για το Μαρί, δεν ήξεραν τι θα αντιμετωπίσουν… Πλησιάζοντας όμως προς το σημείο, ήρθαν αντιμέτωποι με την κατάσταση χάους που επικρατούσε, μα ακόμη δεν γνώριζαν πως ο δικός τους άνθρωπος ήταν νεκρός...
«Υπήρχε παντού καπνίλα, Αστυνομία, ασθενοφόρα... Ήταν ένα χάος. Παντού στα χωράφια έβλεπες τις σιδερένιες ταμπλέτες που ήταν μέσα τα πυρομαχικά. Έβλεπα από το δρόμο στην άλλη άκρη του βουνού ανθρώπους να ψάχνουν, δεν ήξερα τι, αλλά έψαχναν... Όσο παράξενο κι αν σας φαίνεται έβλεπα ανθρώπους να προσπαθούν να μαζέψουν σίδερα για να τα πουλήσουν... Όταν πλησιάσαμε στη Ναυτική Βάση βλέπαμε παντού πυρκαγιές... Στο Βασιλικό ήταν κομματιασμένα τα πάντα. Ήταν ένα πραγματικό χάος».
Τελικά, ο Σόλωνας και η μητέρα του κατάφεραν να περάσουν από τα χωράφια και να φτάσουν στη Ναυτική Βάση.
«Εκεί αρχίσαμε να ρωτάμε τι έγινε όποιους βρίσκαμε μπροστά μας, αλλά κανείς δεν μας έλεγε κάτι», περιγράφει ο Σόλωνας, η διαίσθηση του οποίου έλεγε πως κάτι κακό είχε συμβεί...
Γύρω στις 14:30-15:00, τους είχαν καλέσει στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας για να τους ανακοινώσουν κάτι, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Σόλωνα. Ήταν τότε που έμαθαν πώς ο Μιχάλης Ηρακλέους ήταν ανάμεσα στα δεκατρία θύματα της φονικής έκρηξης.
«Μας το είπαν και φαντάζεστε τι ακολούθησε…», λέει χαρακτηριστικά.
![]()
«Με έσωσε ο πατέρας σου»
Μετά την τραγωδία στο Μαρί, τον είχε προσεγγίσει ένας συνάδελφος και φίλος του πατέρα του, ο οποίος του είπε χαρακτηριστικά ότι τον έσωσε ο Μιχάλης.
«Όταν τον ρώτησα πώς τον έσωσε, μου εξήγησε ότι ο πατέρας μου την ώρα της έκρηξης ήταν στο πυροσβεστικό όχημα μαζί με τους δίδυμους, τον Μίλτο και τον Χρίστο. Και μου είπε ότι θα πήγαινε εκείνος ο άνθρωπος στο όχημα, αλλά ο πατέρας μου προτάθηκε να πάει ο ίδιος και του είπε να μείνει εκείνος πίσω. Έτσι, μου είπε ότι με εκείνο τον τρόπο τον έσωσε».
![]()
«Ήταν πάντα πρώτος όταν τον καλούσε το καθήκον»
Μιλώντας για τον πατέρα του, ο Σόλωνας εξιστορεί πως όλοι έλεγαν τα καλύτερα γι’ αυτόν. «Δεν είχε μαλώσει ποτέ με κάποιον, πάντα έτρεχε να βοηθήσει. Ήταν πατριώτης. Πάντα ήθελε να είναι μπροστά, στην πρώτη γραμμή, στα θέματα του στρατού».
Αναφέρθηκε εξάλλου και σε ένα περιστατικό που συνέβη στο παρελθόν, όπου ο πατέρας του μαζί με ακόμα ένα πρόσωπο διέσωσαν ένα άνδρα στη θάλασσα.
«Μπήκαν στο φουσκωτό σκάφος του πατέρα μου, μετά από πληροφορία που έλαβαν για ένα άνθρωπο που είχε υποστεί καρδιακή προσβολή, και κατάφεραν να τον διασώσουν μέσα σε αντίξοες καιρικές συνθήκες. Για το λόγο αυτό, έλαβε εύφημος μνεία από τον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς».
«Ήταν κάτι σαν δολοφονία»
Για τους συγγενείς των θυμάτων, όσα χρόνια κι αν περάσουν, τα συναισθήματα θα είναι για πάντα τα ίδια. Πόνος, οργή, και γιατί...
«Όταν ξημερώνει η 11η Ιουλίου έρχονται συνεχώς οι ίδιες αναμνήσεις ξανά και ξανά. Και να μην θέλεις να τα σκεφτείς όλα από την αρχή, πας στα μνημόσυνα, στις εκδηλώσεις στο Μαρί, οπότε κάθε φορά περνούμε την ίδια κατάσταση».
Και συνέχισε, λέγοντας πως το αίσθημα της αδικίας θα τον πνίγει για πάντα αφού ο χαμός του αδικοχαμένου του πατέρα ήταν τόσο άδικος, όπως και των άλλων θυμάτων.
«Θα μιλήσω για τον πατέρα μου που ξέρω. Ήταν ένας υγιέστατος άνθρωπος, 44 χρόνων, έκανε τα χόμπι του, δεν είχε οτιδήποτε που θα περίμενες ότι θα έρθει έτσι το τέλος. Ωστόσο, θα μπορούσε να ήταν ένα άλλο συμβάν. Για παράδειγμα ένα τροχαίο με το αυτοκίνητο. Αλλά αυτό ήταν κάτι σαν δολοφονία. Κάποιοι ήξεραν και δεν έκαναν κάτι. Ήταν πάρα πολύ άσχημο, γιατί από λάθη άλλων, χάθηκαν αυτοί οι άνθρωποι».
«Δεν πλήρωσαν όσοι θα έπρεπε… Μας στήριξε η πολιτεία»
Μιλώντας για τον άδικο χαμό των δεκατριών ηρώων, ήταν αναπόφευκτο να μην γίνει λόγος και για το αίσθημα της δικαίωσης, το οποίο όπως ανέφερε ο Σόλωνας, δεν το αισθάνεται.
«Όσον αφορά τις καταδίκες, σίγουρα δεν υπήρξε δικαίωση. Το μόνο που έκαναν ήταν να βάλουν φυλακή τον υπουργό Άμυνας Κώστα Παπακώστα. Πάρα πολλοί άλλοι έπρεπε να πληρώσουν και δεν πλήρωσαν. Μας έταξαν πολλά πράγματα πριν τις Προεδρικές εκλογές του 2013. Για παράδειγμα, ότι όταν θα έβγαιναν στην εξουσία θα επικρατούσε η δικαιοσύνη και θα καταδικάζονταν όσοι έπρεπε. Ωστόσο τίποτα από αυτά δεν έγινε...»
Παρ’ όλα αυτά, τόνισε ότι η πολιτεία τους στήριξε και ειδικά στην αρχή. Τόσο οικονομικά, όσο και επαγγελματικά.
«Για παράδειγμα έδωσαν στο πρωτότοκο παιδί κάθε οικογένειας μια θέση στην Κυβέρνηση. Μπορούσαν και καλύτερα, αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν έκαναν κάτι».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
- ΒΙΝΤΕΟ: «Πρέπει να έβρουμε κανέναν ζωντανό, εν γίνεται…»-Όταν οι πρώτοι ΟΥΚάδες μπήκαν στη Ναυτική Βάση
- Το μαύρο χρονικό του Μαρί… Όλα όσα προηγήθηκαν και ακολούθησαν της τραγωδίας
- Τα 13 παλληκάρια που έφυγαν άδικα! Προδόθηκαν εν ώρα καθήκοντος (pics)
